محققین الگوریتم‌های جدید عصبی ابداع کرده اند که مى تواند عکس دریافتى را به شیوهٔ نقاشان معروف، از ونگوگ تا پیکاسو، به نقاشی تبدیل کند.
گروهی از پژوهشگران دانشگاه توبینگن آلمان، الگوریتمی را توسعه داده‌اند که میتواند تصویر را توسط مورف (تبدیل تصویر به تصویرى دیگر در مرحله‌های تدریجی، توسط نرم‌افزارهای انیمشن و رایانه) به شیوهٔ استادان بزرگ و نقاشی گونه به نظر برساند. این الگوریتم‌ها در حال حاضر برای تشخیص تصاویر و برنامه‌های دیگر، مورد استفاده شرکت‌هایی مانند گوگل قرار گرفته شده‌اند که از لحاظ تکنیکى آنها را الگوریتم‌هاى Deep Learning یا «دریافت عمیق» می‌‌نامند.
این سیستم از نمایش عصبی در جهت فراهم کردن الگوریتم برای خلق تصاویر هنری یارى می‌جوید، بدین ترتیب که اجزاء و محتواى تصاویر را جداسازی و بازترکیب و سپس به سبک دلخواه مبدل می‌سازد. این محققین در مقاله خویش اضافه میکنند:
«مقصود معرفی سیستمی مصنوعی بر پایهٔ شبکه عمیق عصبی است، که تصاویرى هنری با کیفیت بالای ادراکی خلق میکند.»
همان طور که قبلا نیز به آن پرداخته بودیم، شبکه‌های عصبی مصنوعی (ANN) لایه‌های روی هم قرار گرفته اعصاب مصنوعی هستند که در پردازش تصویر به کار می‌‌روند. برای درک بهتر رویا پردازی رایانه‌ها، لازم است ابتدا شیوهٔ دریافتی آنها را بدانیم. در تعاریف ابتدایی، برنامه نویسان گوگل به وسیلهٔ نشان دادن میلیون‌ها تصویر به (ANN) یاد میدهند که به عنوان مثال چنگال دقیقا چیست. هرکدام از ۱۰ تا ۳۰ لایه هر شبکه به طور تصاعدی اطلات پیچیده‌‌تری نسبت به تصویر اصلى استخراج میکنند، از خطوط گرفته تا فرم و بالاخره تصور کلی از یک چنگال. با این پیش زمینه که شبکه عصبی درک میکند که چنگال یک دست و دو تا چهار شاخه دارد، و در صورت خطا گروه مربوطه بدخوانى رایانه را اصلاح میکنند.
گروه گوگل تشخیص داد همین نحوهٔ پردازش تمیز دادن تصویر میتواند در خلق تصویرى جدید به کار گرفته شود؛ بر اساس این منطق که اگر شبکه می‌داند چنگال چه شکلی است، پس قاعدتاً میتواند آن را رسم کند.
با توجه به چگونگی کارکرد این شبکه‌های عصبیِ مصنوعی برنامه نویسان آن را گسترش و بسط میدهند و از آن برای خلق تصویر هنری بهره می‌جویند.
تصاویر زیر نمونه‌هایی پردازش شده هستند از عکس آپارتمانى نزدیک رودخانهٔ توبینگن در آلمان، شامل سبک‌های نقاشی‌های معروف: «تکه پاره‌های کشتی باری» جی.ام ترنر، «شب پر ستاره» ونگوگ، و «جیغ» ادوارد مونش.
